آخـر میان روضـۀ تو خـوب می‌شـوم            پیش عـلی و فـاطمه محـبـوب می‌شوم

جنس دلم اگرچه کم ارزش تر از مس است            با ذکـر یا حـسـین طـلاکـوب می‌شـوم

آرام می‌شـوم وسـط روضه ها ولـی…            دور از حسینـیه پُر از آشـوب می‌شوم

هر جا به غصه‌های حـرم فکر می‌کنم            در مـشکـلات زنـدگی ایّـوب می‌شـوم

پای همین عَـلَم به خـدا می‌رسم حسین            با ندبـه‌های کـرب وبـلا خوب می‌شوم